VEO 1 (vooraf koploper met 10 punten) trof in Nijkerk het plaatselijke Sparta (gedeeld tweede met 8 punten). Een cruciaal duel, want bij verlies van VEO zouden er zomaar opeens drie koplopers kunnen zijn… En daar hoopte het taaie Sparta natuurlijk op….
Direct vanaf het begin knalde de thuisploeg er fysiek stevig in, maar trof een gewaarschuwd VEO, dat dankzij knokkers Dion ten Brummelaar en Jesper Verschoor (strafworp geforceerd door ten Brummelaar) alsmede betrouwbaar rustpunt Roy van der Kroft (2x, waarvan één lepe korte kans) op 4-4 kwam. Het opstellen van de weer herstelde Verschoor betaalde zich in deze fase terug middels vier (!) balveroveringen op rij en VEO pakte het initiatief: via 5-6 (van der Kroft en Sylvia Jongenburger) opgestuwd door twee intercepties van Daan de Groot pakte VEO de eerste voorsprong van twee goals, 6-8 (opnieuw van der Kroft en de eerste van de Groot). De Nijkerkers gooiden er vervolgens nog maar eens een schepje bovenop, terwijl de Voorburgers bij 7-8 een vrije doorloop onbenut lieten. In plaats van 7-9 wordt het dan dus vervolgens 8-8 en met nog een minuutje te gaan stond er zelfs 9-8 op het bord, maar toch werd de thee gedronken bij 10-9, omdat beide ploegen in de slotseconden nog strafworpen benutten (die van VEO door de Groot, geforceerd door de in de eerste helft o zo belangrijke van der Kroft). En dus ging VEO voor de eerste keer deze competitie met een achterstand de rust in…
De tweede helft maakten de Voorburgse vrouwen het verschil. Sylvia J zorgde van afstand -na een onderschepping door zus Jeanne- met een heerlijke droge “plof” voor 10-10. De Groot en Jeanne J zelf trokken de voorsprong weer naar VEO, 10-12, terwijl coach René Arnoldus zijn ploeg steeds tot rust maande om het fysieke Nijkerkse spel te ontregelen. Sylvia J (dit keer een prachtige doorloop) en Michelle Jongenburger (van afstand) zorgden voor 12-14. VEO was sterker, maar kon maar niet los komen…, integendeel… Sparta kwam wéér langszij: 14-14, met 15 minuten resterend. VEO hield het hoofd koel en het spel rustig, wat zich tenslotte uitbetaalde: de Groot (vanaf de strafworpstip, zelf verdiend) en Jeanne J brachten de Voorburgers weer op voorsprong, 14-16. Nadat de thuisploeg op haar beurt een vrije doorloop miste kreeg VEO een vrije worp, die door Marije Scheffers zeven minuten voor tijd bevrijdend werd verzilverd… (14-17) Eindelijk was daar voor de eerste maal een (verlossend) gaatje van drie doelpunten, welke Verschoor met twee handen aanpakte en twee minuten later uitbouwde naar 14-18. Hiermee was vijf minuten voor tijd de wedstrijd gespeeld. De 14-19 van Michelle J en 15-20 (eindstand) van opnieuw Verschoor, waren alleen voor de statistieken nog belangrijk.
VEO sloeg op degelijke wijze een aanval van het achtervolgende Sparta af, dat nu na zes competitierondes met vier punten achterstand de derde plek op de ranglijst bezet. Arnoldus had zijn Acht [de Groot’s ArnoldusAcht, de AA?.. :)] voorbereid op het fysieke spel van de jonge thuisploeg (een goed vrouwenkwartet!) dat bepaald geïnspireerd speelde. VEO acteerde daarop volwassen, gedreven en beheerst, liet zich niet gek maken en scoorde in herfstweer 20x.
Volgende week wacht op Westvliet nog één veldwedstrijd tegen het voorlaatste Juventa (twee punten) en daarna eindelijk de droge zaal in…. 14 punten uit 7 matches een fantastisch doel om deze laatste veldwedstrijd te hebben…!
(Scores VEO 1: Daan de Groot en Roy van der Kroft 4x/ Sylvia Jongenburger en Jesper Verschoor 3x/ Michelle en Jeanne Jongenburger 2x/ Marije Scheffers en Dion ten Brummelaar 1x)
VEO 2 trof eerder die zaterdag in bar, regenachtig herfstweer KCC 3 in Capelle aan den IJssel. KCC had vooraf drie punten meer en winst van VEO zou een behoorlijk stap omhoog kunnen zijn.
De eerste helft pakte VEO het initiatief, waarbij de combi Bouke van Drunick en Bram Habermehl (B&B) gesteund door Ascha Strampraad en Melanie van der Weijden opviel door het creëeren van kansen en snelle scores: 0-2 binnen twee minuten (Habermehl een strafworp en Van Drunick met zijn eerste schot). Bij 2-2 namen de heren B&B hun team opnieuw bij de hand: Habermehl 2-3 en Van Drunick 2-4 slim uit een vrije worp. Pas negen minuten voor de rust kwam het andere vak tot scoren via Kamil Hiralal, 3-5. Habermehl (bijzonder sterk op dreef: aanvallend onvoorspelbaar gevaarlijk, verdedigend sierlijk als een klapwiekende Albatros in volle vlucht door een onwaarschijnlijke spanwijdte welhaast onpasseerbaar voor aangevers en tenslotte alom aanwezig…) benutte daarna een door hemzelf geforceerde strafworp en bepaalde de ruststand op 5-6. En dat terwijl de regen met bakken uit de lucht viel… -volgens de buienradar boften we met 0 mm maar dat was in de praktijk toch echt anders…-
Halverwege de eerste helft had Yannick Sterk geblesseerd het veld moeten verlaten, daarbij was duidelijk geworden, dat KCC verdedigend veel druk gaf en tenslotte bleek VEO qua scorend vermogen vooral op één vak te leunen. Coach Robert Schoof had een moeilijke taak om de rest van de wedstrijd o.a. door wissels deze disbalans te corrigeren.
Na de pauze kwamen de Voorburgers door doelpunten van Hiralal en Strampraad op 5-8, maar KCC kwam terug tot 8-8. VEO reageerde hierop en wisselde naar hartenlust, het bracht ondermeer Remi Hartgers en Anouk Mulders. Het was wederom Habermehl (2x), die VEO -bijna exact halverwege de tweede helft- weer oppookte naar 8-10. De thuisploeg gaf zich echter niet gewonnen, incasseerde een gele kaart en kwam via 9-11 (Remi Hartgers) bij 11-11 wéér langszij… Diezelfde Hartgers (2x) tilde VEO met nog vijf minuutjes te spelen naar 11-13, maar de einduitslag werd toch nog 13-13.
Dit resultaat voelde voor de onfortuinlijke reserves opnieuw als puntverlies en begrijpelijk, men had (behalve bij 0-0, 2-2, 8-8, 11-11 en 13-13) steeds vóór gestaan. Een beetje meer geluk met doelpogingen van het tweede aanvalsvak had het verschil kunnen maken, terwijl VEO tenslotte ongelukkig was over de arbiter van dienst, die bijvoorbeeld drie vrije worpen van de Voorburgers om voor iedereen onduidelijke redenen affloot vóórdat zij überhaupt genomen konden worden…
Volgende zaterdag wacht ook voor dit team de laatste veldwedstrijd voor aanvang van de zaalcompetitie. VEO 2 treft dan Nieuwerkerk 3, beide teams hebben 4 punten, een belangrijke pot met als inzet: wie verlaat de gedeelde één na onderste plek… Het wordt tijd dat alle puzzelstukjes een keer op zijn plaats vallen en het een keertje helemaal meezit, zaterdag 14 oktober moet dat maar eens gebeuren, jullie verdienen echt een keer die volle twee punten!!!
(Scores VEO 2: Bram Habermehl 5x/ Remi Hartgers 3x/ Bouke van Drunick en Kamil Hiralal 2x/ Ascha Strampraad 1x)
