VEO 5 begon in het ongewisse tegen het qua sterkte onbekende ONDO 4. Maar met een jarige Philippe Nanusevski (“Messi”-scherp in de eerste helft…) in de gelederen hoefde het veelkoppige publiek niet bang te zijn…
Onder toeziend oog van de streng doch rechtvaardig leidende Bouke van Drunick schoot de blauwzwarte machine met rokende banden 🏎 vanuit “pole-position” de baan op…
Aanval na aanval denderde op de Westlandse korf af… In hoog tempo werd de verdediging van ONDO aan stukken gescheurd, doch het gat van de korf bleek voor onze helden en heldinnen vandaag opnieuw lastig te vinden… Nanusevski met twee treffers (waarvan de eerste na een koddige interactie met Marije Scheffers…) bracht VEO op 2-0, maar kort daarop was het weer gewoon 2-2. ONDO speelde een stuk of wat tandjes lager en ging heel efficiënt met kansen om, waar VEO deze eigenlijk wild om zich heen spetterde… Terwijl de blauwzwarte brigade plankgas de bocht in stormde (Hamilton of geen Hamilton aan de binnenzijde…), temporiseerde ONDO en deelde sluwe speldenprikjes uit… Via wéér Nanusevski (zijn derde binnen tien minuten…) en de licht geblesseerde Dion ten Brummelaar (korte kans, verder zal ik het niet hebben over zijn korte kansen vandaag…) kwam de thuisploeg op 4-2, waarna vervolgens Yannick Sterk vanaf de strafworpstip (verdiend omdat zijn tegenstander een “Max Verstappetje” bij hem deed…) voor 5-2 tekende.
ONDO had echter ook een schutter van formaat in huis, die in de eerste helft maar weinig ruimte nodig had om te scoren, met name door deze speler bleven de gasten in het spoor van de Voorburgse bolide: 5-5 met nog acht minuutjes te spelen. Dit was het moment, dat Sterk de knop van de turbo vond en vervolgens met een heerlijk schot (wijkend, loepzuiver en prachtig in balans…) bijna teder de bal in de korf “vlijde”, nadat hij eerst weer een strafworp had benut: 7-5. Messi poeierde 8-5 en 9-5 in de korf en bracht hiermee zijn totaal in het eerste bedrijf op vijf stuks… waarna het nog interessant is te melden (en ook wel wat hilarisch…), dat VEO in tegenstelling tot ONDO er een keer wel in slaagde een bal over Sterk (!..) heen te gooien… Kort voor de rust wist ONDO’s plaaggeest zijn vierde treffer te realiseren en werd de theepauze met 9-6 ingeluid…
Na de rust leek het wel alsof VEO voor het plaatsen van een vierde motor een gridstraf had gekregen en achteraan moest beginnen… ONDO (Waar staat deze afkorting eigenlijk voor?? Ik kon het zo snel niet op hun site vinden…) scoorde snel 9-7 en VEO vanaf de strafworpstip enkele tellen later via Marije Scheffers ook: 10-7. Maar hierna brak een soort van “Dions kwartiertje” aan: bal na bal vuurde VEO richting de korf, ONDO was volstrekt vleugellam… Doch, terwijl Ten Brummelaar de ene na de andere aanvalsrebound pakte (het moeten er tientallen geweest zijn…), zagen de blauwzwarte schutters met lede ogen de bal keer op keer uit de korf draaien… Zelfs Nanusevski kon VEO’s Red Bull niet meer op de baan krijgen… Dit noopte coach van dienst Remi van Gaal tot het plaatsen van een lastige tactische wissel. Dit bleek een “Tim Krul – momentje”… Eindelijk trof de vers in het veld gekomen Remi Hartgers doel en met 11-7 was VEO op de helft van de tweede helft beland…
De Westlanders (in de rust door uw reporter een stukje afgeluisterd…), spraken van een “moordend hoog tempo” en leken er nu helemaal doorheen te zitten… VEO had in deze race met gemak enkele ronden voorsprong kunnen pakken, maar de bal wilde er maar niet in…
De aanval hierop had slechts twee minuten nodig om uit te lopen tot 13-7 (Esther Boogert en Sterk opnieuw)… Dus kon ten Brummelaar opnieuw aan de bak in het luchtruim… Hartgers maakte al snel 14-7, maar het duurde wederom ruim tien minuten en vele Voorburgse aanvallen voor de volgende vakwissel een feit was… Het was uiteindelijk Ten Brummelaar zelf, die van afstand zijn schutters voordeed hoe hij het graag had willen zien: 15-7 met nog ongeveer vier minuutjes te gaan… Tenslotte was Sannah Goedhart verantwoordelijk voor de eindstand door met één hand een doorloop af te ronden: 16-7. ONDO had na de rust slechts eenmaal gescoord. VEO had dat zevenmaal gedaan, maar het aantal schotpogingen dát aantal te halen was minstens het tienvoudige…
VEO speelde gedreven en wilde voor het thuispubliek graag scoren, maar liep zich hierin soms de eigen schaduw voorbij… Echter, in tegenstelling tot vorige week was dit een leuke pot om te zien, waarbij naast mooi en snel spel ook hilarische momentjes waren. Het publiek is in elk geval opperbest vermaakt 👏🏻👍🏻…
Met deze overwinning nestelde de S5 zich met zes punten uit drie wedstrijden stevig aan kop. Volgende week wacht Excelsior 6 onze helden en heldinnen op. Dat kon weleens andere koek worden… Zij hebben tot dusver vier punten uit twee wedstrijden, dus staan relatief gelijk. Het spel was prima, maar een beetje meer efficiëntie in de afronding zou geen kwaad kunnen (Is Rieks eigenlijk al benaderd voor een gasttraining op schieten??…), doch dat is een open deur…
Tot Delft!
(Scores VEO: Philippe Nanusevski 5x/ Yannick Sterk 4x/ Dion te Brummelaar en Remi Hartgers beiden 2x/ Sannah Goedhart, Esther Boogert en Marije Scheffers allen 1x.)
