Kampioen VEO pakt de volle buit: alle punten …….

Kampioen VEO 1 reisde (in 80 dagen…. 🙂 ) naar het fraai oostelijk gelegen Hardenberg om daar het  plaatselijke Juventa (qua competitie ook uitgespeeld, maar moet op 9/6 nog een beslissingswedstrijd spelen om lijfsbehoud…) in de laatste competitiewedstrijd van het goudgerande seizoen 2017-2018 te trotseren. Ook hier werden de Voorburgers heel hartelijk en sportief ontvangen met bloemen van Juventa’s aanvoerder Bas Huisinga.

Juventa’s captain Bas Huisinga (links) feliciteert VEO’s evenknie Daan de Groot met het kampioenschap…

VEO had het in de eerste 20 minuten niet makkelijk, maar na de 1-0 trokken 3 J’s (op rij: Sylvia, Jeanne en Michelle Jongenburger) de Voorburgers naar 1-3. Juventa geeft zich echter niet snel gewonnen: Eerder was de ruststand in de match op Westvliet 5-6 en kon VEO pas in de tweede helft de zaken “recht” zetten naar uiteindelijk 17-8…

Dus kwam de thuisploeg terug en leidde zelfs weer met 5-4 in het midden van de eerste helft. (VEO’s vierde opnieuw van een “J”: Michelle…). Bij 5-5 viel de eerste Voorburgse mannengoal en tevens écht de allerlaatste in VEO 1 van -vooruit dan maar, daar gaat ie…:-  “good old” Rieks van Dam.

Vervolgens hielden de blauwzwarten de voorsprong tot het einde van de wedstrijd, maar in eerste instantie haakte Hardenberg aan: 5-7 (2x Daan de Groot), 6-7, 6-8 (door “Brammie” Habermehl, die vandaag met Esther Boogert in de basis startte), 7-9 (De Groot). Daarna trok VEO ervantussen en werd de thee gehaald bij 7-12 (Achtereenvolgens: Habermehl, Sylvia J. en Roy van der Kroft).

Melanie van der Weijden schiet VEO naar 8-13, Sylvia Jongenburger (midden met roze voetjes…), Bram Habermehl (18) en Rieks van Dam (bij de korf) zullen er blij mee zijn…

Na de onderbreking nam VEO vrij simpel verder afstand met onder andere goals van Melanie van der Weijden (erg nuttige invalbeurt met diverse “steals” en dus ook scorend…), die de eerste én de laatste Voorburgse treffer van deze 35 minuten voor haar rekening nam (resp. 8-13 en 15-22). Daartussen waren het De Groot (3x), Sylvia J (2x), Habermehl, Jeanne en Michelle J. die de rest van de produktie afleverden. VEO kon “opgelucht” ademhalen, het doel van 14 gewonnen wedstrijden en dus géén = nul komma nul = ZERO puntverlies op het veld was gehaald en daar is men terecht héél trots op!…

Geen “zakdoekje leggen”, maar “Tribal rituals before batttle”… Oók voor deze laatste wedstrijd…

Het tweede bedrijf stond er voor beide ploegen helemaal niets meer op het spel en dan krijg je fantasieën over glorieuze “pret” invalbeurten voor teambegeleiders Yvonne Jongenburger en superverzorger Niels Waalewijn, als dank voor alles wat zij voor de ploeg hebben betekend… En wie zou René Arnoldus’ fameuze half onderhandse schot van lang geleden -diep “zesje” vanonder de (nu) witte knieën…- niet nog eens willen zien? Hoe zou het met diens legendarische startsnelheid zijn… Zijn gierende spurt, het hoofd tussen de schouders met wapperende lange haren -toen wel…zal zo’n 35 jaar terug zijn…- als jong talent van Ons Eiland spoorslags richting korf direct na zijn schot….?… Maar ja, het is wel wedstrijdsport en dus moet het bij fantasie blijven… 😉 …. Alhoewel, bij de jeugd spelen de ouders soms als slot van het seizoen een potje met de kids, trainers en staf tegen elkaar… iets voor VEO 1 op de slotdag??…

Roy van der Kroft (25) lijkt zijn schot nog een bezwering mee te willen geven, terwijl Daan de Groot (oranje pantoffels…), Michelle Jongenburger (rechts van de Groot) en Jeanne Jongenburger (tussen van der Kroft en zijn opponent) meehelpen door de bal erin te kijken… helaas… het gaat ook weleens mis…

VEO wilde per sé alle veldwedstrijden winnen en “winnen” was volgens Coach Arnoldus elke week weer het motto van deze ploeg, hetgeen prachtig wordt weergegeven in onderstaande foto: ook de 14e wedstrijd wilde men absoluut winnen, wie er ook in het veld stond…

De “Lead-foto” de blijheid met de 14e overwinning zegt veel over dit geweldige team…

En zo haalde VEO 1, Voorburgs trots, de ArnoldusAcht, met de volle buit van 28 punten uit 14 wedstrijden, 321 doelpunten voor, 216 tegen, saldo +105…. Pfff…. de eindstreep van dit gouden… nee … platina seizoen… Twee seizoenen geleden bijna gedegradeerd uit de eerste klasse en nu…. “Fullspeed” de overgangsklasse in…

Dubbeldiepe buiging, Pet en toupet af…. “Thumbs up” voor VEO 1 én haar staf!!…

(Scores VEO: Daan de Groot 6x/ Sylvia Jongenburger 4x/ Michelle Jongenburger en Bram Habermehl 3x/ Melanie van der Weijden en Jeanne Jongenburger 2x/ Roy van der Kroft en Rieks van Dam 1x.)

VEO 2 won haar laatste competitiewedstrijd bij Nieuwerkerk met 20-21. Door dit resultaat werden de reserves met negen punten voorlaatste in de reserve overgangsklasse en met opgeheven hoofd kan men (glijdend… zie: VEO 2 van de zeephelling…., tekenend voor de sfeer in de ploeg ondanks de degradatie!)  afscheid nemen van dit niveau. Helaas viel te vaak het kwartje dit veldseizoen net de verkeerde kant op en met een beeeeeeetje meer mazzel had het heel anders kunnen lopen, maar ja… U weet het inmiddels wel hé: “Als ‘hadden’ komt….

VEO 3 eindigt na het verlies (26-21, toch best nog veel gescoord mensen!!…) uit tegen het sterke Tempo 2 op de vierde plek met 16 punten. Gewoon weer goed gedaan van dit team, dat geplaagd werd door blessures. Volgend seizoen zal het verder moeten zonder Suzanne Houterman (Succes Suus!!) en een VEO-coryfee als Judith Vellekoop… Dank voor al je inspanningen voor VEO Judith, we hebben van je genoten, het ga je goed en we zien je graag nog eens terug!!!… En… zonder Wouter Jansen, die VEO 2 onder zijn hoede gaat nemen… hem zien we in een andere rol terug…

VEO 4 had de kans om in de thuiswedstrijd over Dijkvogels 3 heen te gaan en daarmee twee-na-laatste te worden. De eerdere winst op Achilles 4 had de poort naar behoud opengezet, maar…. Het mocht niet zo zijn… VEO verloor met 10-14. Hierdoor eindigde Dijkvogels op 10 punten en VEO op 9, Achilles werd laatste met 6 punten…. De laatste degradeert sowieso, maar of de één na laatste degradeert is afhankelijk van de andere poules: de twaalf slechtste nummers 7 van de afdelingen A t/m X degraderen, eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee hoe dit nu met ons vierde zit….?? Wie helpt mij?…

VEO 5 deed wat iedereen verwachtte dat het zou doen en werd kampioen tegen Reeuwijk 3 door met 14-9 te winnen. De tap op Westvliet kon vroeg open… Alhoewel… er moesten nog wedstrijdjes gefloten worden, reserve- en invalbeurten gedraaid worden… VEO 5 is overal voor te porren… Ik zie volgend seizoen leden van dit team zomaar in VEO 1 staan….

Ook VEO 5 pakt de ”dubbel” en is op het veld kampioen!…

VEO 6 leidde afgelopen zaterdag bij de rust tegen Paal Centraal 3 met 2-1 en complimenteerde zichzelf terecht met het geringe aantal tegendoelpunten in de eerste helft…  🙂 , het glas is bij dit team altijd ”half vol”… Na de rust kwam de score op gang en passeerden de Delftse Studenten de Voorburgers vrij snel (2-4), maar daarna zetten de blauwzwarten de boel weer recht en finishten bij 8-6, waardoor zij op de ranglijst naast Paal Centraal eindigen. Een fraaie prestatie van VEO’s vlaggenschip van de breedtesport, dat twee dagen eerder in een spannende pot met Excelsior 6 de punten deelden (12-12). Een leuk team, waar ook voor de toekomst muziek in zit…, maar dan (voorlopig…) zonder aanvoerder Birgit Moerkerken, die de wereld gaat verkennen en kort voor tijd door haar teamgenoten in de bloemetjes werd gezet….

Vertrekkend captain Birgit Moerkerken van VEO 6 wordt kort voor tijd met een wissel in de bloemetjes gezet… Op de achtergrond (v.l.n.r.) doen Hristo Dest, Sietske Scheffers en Eliza van der Klink haar met een grote lach en respectvol klappend uitgeleide

+ + + + +

Tot slot… een afscheid: Sinds oktober 2015 mocht ik u vermaken met verhalen als hierboven…

Begonnen toen VEO 1 in een diepe vormcrisis verkeerde en de bodem van de gifbeker meer dan eens “aflikte”… Genoten van een ommekeer, wat zijn beslag kreeg in een spetterende beslissingswedstrijd tegen RWA met lijfsbehoud in de eerste klasse onder aanvuring van de geweldige Blue Tigers (“Heroïsch VEO voltooit Houdini-act!”…)…

Met daarna een prettig seizoen 2016-2017, waarin het soms net wel (Zuid-Holland Cup: “VEO maatje ‘De Groot’ voor Eibers”… / de thuiswinst tegen kampioen DOS: “VEO verslaat koploper in wervelende korfbalshow”…) en soms net niet (deze ben ik even vergeten…) lukte… Tweemaal eindigde onze trots nipt onder de kampioen, maar legde deze wel het vuur aan de schenen….

2017-2018 werd een G-E-W-E-L-D-I-G seizoen: kampioen in de zaal (Zelfs een beetje “plotseling” vroeg tegen datzelfde RWA van die eerdere beslissingswedstrijd… In een “poule des doods”…) en daarna in een indrukwekkende blauwe mist kampioen op het veld met de bal van tante Ans Verschoor…

Wat wil je nog meer als achtervolgend scribent en buitengewoon lid van de fanclub van VEO 1??…

Maarrrr, ik ben ook maar een mens en er is een tijd van komen en een tijd van gaan… Beschikbare tijd wordt minder en de duim raakt wat leeg… Het lijkt mij goed eens ruimte te maken voor anderen met ambitie… Hopelijk doet voorbeeld volgen…

Het waren (bijna) drie mooie jaren, ik blijf langs de lijn te vinden, maar dan zonder fototoestel of notitieboekje… Overigens… Ik heb nog een blanco notitieboekje over, handig hoor… wie wil hem (gratis) overnemen?…

Fijne zomer allemaal!!

Scroll naar boven