Na het kerstreces hervatte VEO de competitie in Oud Gastel tegen het plaatselijke Juliana, dat met twee punten de onderste plek inneemt, maar tot dusver veelal met miniem verschil de wedstrijden verloren had.
De wedstrijd startte in bijna slow motion-achtig tempo, in een hal, waarin een merkwaardige akoestische atmosfeer hing, het leek wel of elk geluidje driedubbel versterkt werd, het was even wennen…
Pas na ongeveer tien minuten spelen (bij 2-2, Sylvia Jongenburger en Daan de Groot) kwam de Voorburgse score op gang, maar niet nadat er van beide kanten een vrije worp was afgefloten omdat de nemer niet dicht genoeg bij de stip stond (zie ook foto). Daar dit bijna nooit wordt afgefloten schiep dit de nodige verwarring en onbegrip, maar ja, regels zijn regels….
VEO schudde met een mooie reeks de thuisploeg van zich af, het liep uit naar 2-8 (Sylvia J 2x, Roy van der Kroft met zijn bekende wegtrekbal, De Groot en Bouke –“The Rock” deed in deze wedstrijd zijn bijnaam weer eer aan…- van Drunick 2x). Hierop miste de thuisploeg vanaf de strafworpstip en ging VEO verder met scoren. De rust werd bereikt bij 5-13 (Sylvia J nog 3x loepzuiver, van der Kroft met een korte kans en De Groot). Deze score geeft weliswaar de overmacht van de Voorburgers aan, maar het spel was qua schoonheid en souplesse niet vergelijkbaar met de fabelachtige eerste 25 minuten tegen RWA (2-16 toen…).
Na de thee werd de jacht ingezet naar de grens van 30 doelpunten. Van der Kroft begon met een achterwaarts genomen doorlooptoverbal, waarna Rieks van Dam VEO op 7-15 zette. Vervolgens ging de Voorburgse gaskraan open en liep men uit naar 9-23 (Van Dam 2x, De Groot al goochelend 3x, Jeanne Jongenburger o.a. een doorloopbal 2x en Sanne Cramer) met nog elf minuten te spelen. Juliana begon met wisselen en bracht frisse jonge spelers in het veld, die aanmerkelijk gevaarlijker waren dan hun voorgangers. VEO antwoordde hierop ook met wissels en scoorde verder.
Met nog vijf minuten op de klok prijkte 15-26 op het bord (Van Drunick, De Groot en Remi Hartgers), maar werd Hartgers een gele kaart wegens commentaar (was nét in het veld, zijn eerste opmerking) op de leiding onder de neus gehouden, waar de leidsman het in eerdere situaties bij waarschuwingen liet evenals bij een grove charge op van der Kroft…
Enfin, het waren de verse krachten uit VEO 5 (Renee Molman en Bon Bakermans) die de Voorburgers door de “geluidsbarrière” van de 30 goals joegen. Na de 15-27 van Sylvia J bracht Molman vier minuten voor tijd de stand (met haar eerste balcontact meen ik) op 15-28 en van der Kroft benutte een strafworp (geforceerd door de soms onnavolgbare Sylvia J): 15-29. Met nog ruim één minuut op de klok knalde Bakermans met een bijzonder fraai schot vanaf de zijlijn VEO dit seizoen voor het eerst naar 30 treffers, waarop Sylvia J (2x dus) de Voorburgse stand afmaakte naar 32, maar niet nadat in de tussentijd (dit alles in één minuutje dus…) Juliana een gemiste strafworp mocht overnemen wegens te vroeg inlopen van een VEO verdediger, eindstand 18-32.
Bepaald geen “zinderende” spanning in deze wedstrijd, maar dat is ook wel eens fijn, zeker om weer op gang te komen na de jaarwisseling… Overall gezien was VEO evident de meerdere van het zwakke, soms erg fysiek ingrijpende Juliana, dat een spits door De Groot volledig tot wanhoop gedreven zag (uiteindelijk werd deze vervangen door een frisse –A-junior?- speler, met de acceleratie van een Ferrari en welke de korf wel kon vinden…), terwijl wederhelft Sylvia J de verdediging van de thuisploeg soms tot duizelen bracht. En toch … was VEO niet op haar best, er waren plaatsfouten en irritaties waarneembaar. Echter, scheidend coach (na dit seizoen gaan de wegen uiteen) René Arnoldus had groot gelijk, toen hij achteraf vond, dat je ook zwakke wedstrijden moet winnen en als je dat doet met 32 goals voor en 18 tegen, je toch tevreden moet zijn…
Na deze speeldag staat VEO (precies op de helft van de zaalcompetitie, net als op het veld) door verlies van concurrent Fortis alleen aan de leiding met 11 punten. Vriendenschaar won en blijft VEO op de hielen zitten. Aanstaande zaterdag beginnen de Voorburgers in Essesteijn om 18.00 u aansluitend op de reserves met het tweede deel van de zaalcompetitie. Elke volgende wedstrijd in deze “poule des doods” zal een “finale” worden. Albatros uit Zwijndrecht komt op bezoek: zij snoepten VEO in de heenwedstrijd een puntje af door te profiteren van onachtzaamheid in de gelederen der blauwzwarten, die in de laatste minuten een voorsprong van drie goals verspeelden…. Er staat dus nog een rekeningetje open…
(Scores VEO 1: Sylvia Jongenburger 9x/ Daan de Groot 7x/ Roy van der Kroft 4x/ Bouke van Drunick en Rieks van Dam 3x/ Jeanne Jongenburger 2x/ Sanne Cramer, Renee Molman, Bon Bakermans en Remi Hartgers allen 1x)
VEO 2 ging in de eindfase met 25-24 strijdend ten onder bij Maassluis 2. Nou ja … Maassluis “2” … Aan het einde van de wedstrijd stonden er volgens mijn bronnen zes (!) spelers van de lokale hoofdmacht in het veld… Gelukkig is deze (m.i.) groteske ranglijstvervuilende wisselmogelijkheid met het ingaan van de tweede helft van de competitie reglementair niet meer mogelijk…. De reserves staan met acht punten stevig in de middenmoot en kunnen bij winst op koploper Albatros 2 (11 punten) aanstaande zaterdag nog leuk zakendoen, wellicht zit er een revanche in voor de pijnlijke eerste helft in Zwijndrecht!