Kat in’t bakkie!
door Dick
VEO B1 mocht vandaag aan de bak in Haarlem. Best wel een beetje buiten de bekende regio en voldoende reistijd om aan te horen wat de jeugd in deze tijd van het jaar bezighoudt. Al snel bleek dat dat feestjes zijn met bijeffect dat het wat rustig in de auto was want 10:30 verzamelen is dan best vroeg. Toch wist het ouderlijk oor wat boodschappen te onderscheppen. Bij deze dan, maar wel onder het mom van “what happens in de auto onderweg naar Haarlem, stays in de auto onderweg naar Haarlem”:
“…… heeft met ….. gezoend”.
“……… was na een fles Poolse Wodka dronken (dat lijkt mij logisch want wie zou dat niet zijn)”
“Maar als klap op de vuurpijl, terwijl George Michael zijn Last Christmas uit de speakers knalde meldde ……. dat zijn/haar moeder grote fan was van George en hij/zij recentelijk tot zijn/haar grote “vreugde” verplicht was om een documentaire van George op TV tot het (zijn) volle einde te volgen. Want ja, als je moeder fan van George is, heb je als kind niets meer te vertellen over de afstandsbediening.”
Maar daar gingen we natuurlijk niet voor naar Haarlem. Vanuit een wel ingevoerde bron uit de omgeving van het team vernam ik dat het vandaag coachende duo (Yvonne en dochter Sylvia)het noodzakelijk vond om in een sessie van een half uur (vroeger noemden we dat een praatje) het team, gaar te stomen voor de wedstrijd. Alle aspecten van het spel zijn besproken inclusief alle persoonlijke kwaliteiten en aandachtspunten van de individuele spelers.
Dan natuurlijk de wedstrijd terwijl het meegereisde publiek, inclusief de opa van Sanne, vaste waarde langs de kant zich probeerde op te warmen door hun eigen stukje tribune van de ene kant van de zaal naar de andere kant te verplaatsen, want koud was het er! Frank had daar echter geen problemen mee want opende de score met 1-0. Kort daarop bracht Aurora de score op gelijk niveau maar dankzij doelpunten van Anique, Pepijn en Bjarne werd het 5-1 en was het krachtsverschil al snel duidelijk. Met een paar tegendoelpunten maar verdere scores van Pepijn en Emma gingen we met 8-3 de kleedkamers in. De coaches hadden er ook vertrouwen in want het team verscheen al weer snel in het veld voor de 2e helft. Ook daar kunnen we kort over zijn. Met doelpunten van Sanne, Frank, Bjarne en Pepijn werd zelfs na het missen van een stip (tot grote teleurstelling van moeders naast mij op de bank) de eindstand bereikt van 14-8. Een meer dan terechte, met een paar aandachtspuntjes voor de coaches maar mooie overwinning met een paar fraaie acties.
Het was een slopende wedstrijd geweest zeker voor Emma. Heb haar op de terugweg zelden zo rustig meegemaakt in de auto………..
Jouw team avonturen ook hier? of alleen een mooie foto? Stuur op! en krijg je eigen plekje hier op de site. luuk@neureka.nl