In Vlissingen speelde VEO 1 (drie punten) tegen koploper Fortis (vijf punten). Grote titelkandidaat Valto incasseerde eerder die dag twee verliespunten tegen het eveneens Zeeuwse Tjoba. De kaarten lagen hiermee op tafel: Er was er beide ploegen duidelijk veel aan gelegen om te winnen…
De Voorburgers lieten er van meet af geen misverstand over bestaan: na tien minuten stond er 2-6 op het bord, waarbij VEO over zes verschillende spelers had gescoord. In deze fase onderscheidde Jeanne Jongenburger zich met drie (!) verdedigende intercepties, liet VEO zelfs nog een kans vanaf de stip onbenut, haperde de schotklok en moest Sylvia Jongenburger voor het eerst voor verzorging naar de kant. Vervolgens liepen de gasten uit naar 3-9, terwijl intussen de schotklok volkomen onverwachts van 11 naar 22 seconden sprong en iedereen gewoon doorspeelde. Bij 3-9 verloor VEO Michelle Jongenburger, die vervelend op haar knie terecht kwam en voor wie Marije Scheffers (vervolgens een goede pot!) in het veld kwam.
Bij 3-10 (nog zes minuten te gaan) hield Roy van der Kroft (Een belangrijke pijler voor VEO vandaag!) ter hoogte van de middenlijn de bal binnen, waarbij scheidsrechter Berk te snel floot. Dat had deze arbiter zelf ook in de gaten en toonde de durf om zijn beslissing te corrigeren. Daarnaast bleef de leidsman heel rustig en legde niet voor elke overtreding de bal op de vrijeworpstip, een topper, chapeau voor deze referee! Tot de rust liep de VEO-machine gestaag door, maar intussen had Sylvia J voor verzorging tijdelijk het veld moeten verlaten (vervangen door Ascha Strampraad) en bleef kort voor de rust de schotklok op 25 seconden stil staan, zodat VEO in haar laatste aanval geen idee had, hoe lang zij nog hadden voor de laatste schotpoging…. Bij de thee stonden de Voorburgers op een riante 5-12, maar daar is in de zaal de wedstrijd nog lang niet mee voorbij…
Met “spuug aan de zolen” (gladde vloer…) startte het tweede bedrijf flitsend van Zeeuwse kant: het hagelde eventjes schoten op de Voorburgse korf, maar niet doeltreffend. VEO liep binnen vijf minuten verder uit naar 6-16 (resp. Sylvia J; Scheffers -ook nog een heel nuttige onderschepping-; van der Kroft -lepe korte kans- en een fraaie poeier van Jesper Verschoor) en de Zeeuwse hoofden leken te buigen. Weer vijf minuten later bij 11-19 (2x Daan de Groot en v.d. Kroft) benutte de VEO-verdediging volgens de laatste trend een time-out van de tegenpartij (aangevraagd bij een vrije worp voor Fortis zelf…) om zich op te (blijven) stellen voor de vrije worp. Dit vond echter geen genade in de ogen van de leidsman, waar VEO eerder in de competitie deze “truc” als nadeel tegen Albatros wel aan de broek kreeg…
Voor de wedstrijd -zo het er één was…- had dit echter geen gevolgen: v.d. Kroft 2x (ik zei het al: erg belangrijk voor VEO, nu met een korte kans en een “bijna-buzzer-beater” er stond nog slechts één tel op de klok…) Sylvia J 3x (o.a. een kinderlijk eenvoudig afgemaakte vrije worp…), De Groot (vrije worp) en Scheffers met een doorloop brachten VEO op 15-26 met nog vijf minuten te spelen. Op dat moment kreeg De Groot van coach Arnoldus zijn verdiende publiekswissel ten overstaan van de volledige vierkoppige Voorburgse aanhang. Een onvermoeibare kwelgeest voor de Fortis aanval met de nodige goals achter zijn naam én een “blok”, voor mij deze dag in een nek-aan-nek race met van der Kroft voor de titel “Man of the match”, beiden hadden verscheidene tegenstanders uitgeschakeld… Remi Hartgers en Bram Habermehl (vanaf de strafworpstip, zelf geforceerd) realiseerden de laatste Voorburgse treffers en zo stond er 16-28 op het bord bij het laatste fluitsignaal.
VEO pakte in een direct duel (nu) medekoploper Fortis bij de “lurven” en liet de Zeeuwen geen greintje hoop, hun explosieve coach ten spijt. Deze keer waren het de mannen (17x), die het grootste deel van de score voor hun rekening namen. Het tekent de kracht van VEO, men is niet afhankelijk van ofwel de mannen ofwel de vrouwen, noch van één of twee personen. Het team is collectief sterk, terwijl de bank makkelijk inschuift… De blauwzwarten konden de donkere polderwegen weer op in de wetenschap, dat onder hen vier ploegen met vier punten staan en twee teams met twee (RWA en Juliana). Valto is nog steeds virtueel leider (zij hebben vier punten en een wedstrijd minder gespeeld). Voor VEO resten voor de kerst nog wedstrijden tegen RWA (volgende week in Rhoon, een verraderlijke ploeg en twee jaar geleden tegenstander in een beslissingswedstrijd om degradatie, toen 16-19 voor VEO, dat nu nog drie spelers heeft uit de basisacht van toen…) en op 16/12 thuis tegen Tjoba (deze zaterdag dus gewonnen van Valto ín de Lier…). Kortom: deze poule is nu al superspannend, volgens coach René Arnoldus kun je kampioen worden met 20 wedstrijdpunten (dus acht verliespunten). Vooralsnog, wat mij betreft: Ga zo door mensen, drie verliespunten vind ík wel genoeg… 🙂
(Scores VEO 1: Sylvia Jongenburger 6x/ Daan de Groot en Roy van der Kroft 5x/ Jesper Verschoor 3x/ Jeanne Jongenburger, Marije Scheffers en Bouke van Drunick 2x/ Michelle Jongenburger, Remi Hartgers en Bram Habermehl 1x.)
VEO 2 speelde een cruciale wedstrijd met het oog op de bovenste plekken en gaf in de voorwedstrijd met haar tweede helft het goede voorbeeld aan het vlaggenschip: via tussenstanden van 2-2 na drie minuten, 7-4 na 16 minuten en 8-8 (tien minuten voor tijd) liepen de reserves uiteindelijk naar een 8-14 winst bij het laatste fluitsignaal.
Echter….
Een oplettende lezer heeft al gemerkt: hier is de eerste helft niet verwerkt…
Ik probeer die reeds te vergeten, want deze pot was behoorlijk gespleten…
Eindstand van bedrijf nummer één was 13-2 en dat viel bijkans niet mee…
VEO 2 was in daarin behoorlijk de klos, net als tegen Albatros…
Dus 21-16 is het overall resultaat van deze korfbalspagaat…
Van de eerste helft wil Voorburg niets meer weten, liever gauw vergeten…
Tip: Wel van leren om kansen sneller te doen keren…
Uit beeld is die bovenste plek, VEO 2 (met vier punten) nu op een vijfde stek…
Volgende week naar IJsselvogels in Moordrecht, wordt vast weer een gevecht…
Kom op VEO: met goed gerichte kogels gewoon vangen die vogels!
