Zittend v.l.n.r.: Daan de Groot, Bouke van Drunick, Rieks van Dam, Jesper Verschoor. Staand v.l.n.r.: Sanne Cramer, Sylvia Jongenburger, Marije Scheffers, Coach René Arnoldus, Michelle Jongenburger en Alfred Enderink (Sponsor Agterdenbosch Makelaar)
VEO en Telstar uit Hoevelaken hadden voorafgaand aan het duel van afgelopen zaterdag evenveel punten uit twee wedstrijden (ieder drie) en bijna een gelijk doelsaldo (resp. +5 en +6).
VEO 2 had in de voorwedstrijd al kennis gemaakt met een agressief spelend Telstar, dat sterk leunt op verdedigende kracht en erop uit bleek met provocaties de Voorburgers uit hun spel te halen. De reserves van VEO stonden na afloop weliswaar niet met lege handen (14-14), maar zagen in de slotminuten hun voorsprong in rook op gaan, terwijl de sfeer op het veld tot het kookpunt steeg, VEO 1 was gewaarschuwd…
De eerste helft van de hoofdmacht startte in feestelijke sfeer en scores volgden elkaar in hoog tempo op. VEO liep binnen vier minuten uit naar 3-0 en dubbel zoveel minuten later bereikte de thuisploeg een maximale voorsprong van 7-2 (oa. 4-1 en 5-1 door machtige schoten van de weer prettig schietende Bouke van Drunick). Daarna begon Telstar aan te klampen en kwam na een kleine 20 minuten terug in de wedstrijd tot 7-6. Bij 9-7 nam Jesper Verschoor (sterk spelend: veel rebounds en drie goals) VEO bij de hand en tekende voor 10-7 en 11-7. Bij deze stand hadden de Voorburgers de pech een doorloop te missen en zag men een vrije worp uit de mand draaien. Telstar liet zich deze kans niet ontgaan en in de laatste drie minuten voor de rust vielen er nog vier doelpunten, met 12-10 zochten de teams de kleedkamer op. VEO speelde de eerste helft een hoog tempo, nam veel kansen, kende meer trefzekerheid en vertrouwen dan de week ervoor (toen werd met een achterstand van drie doelpunten gerust). Wel waren er fases, waarin het ene vak vlotter scoorde en het andere verdedigend meer solide oogde.
De tweede helft behield VEO het initiatief én de voorsprong: via 13-10, 14-11, 15-12, 16-13 en 18-14 leek er halverwege dit bedrijf geen vuiltje aan de lucht voor de blauwzwarten, die zich knap staande hielden tegen het intimiderende gedrag van de bezoekers. Het beslissende gat –hoe verdiend ook- kon echter niet geslagen worden. Om dit gat te forceren paste coach René Arnoldus met nog ruim zes minuten te gaan bij een stand van 21-18 een verrassende drievoudige wissel toe, die niet het gehoopte resultaat had. Drie (!) strafworpen op rij voor de bezoekers resulteerden in slechts één teleurstellend wedstrijdpunt voor de VEO, terwijl Telstar dit vierde als een overwinning. (21-21).
De agressief spelende Hoevelakers waren verdedigend sterk, maar zochten aanvallend steeds het fysieke duel (enkele vrouwen in het bijzonder, bij herhaling moesten zij door de leidsman tot de orde geroepen worden…) en overtredingen, waarbij men met veel misbaar ter aarde stortte. In de tweede helft zagen de gasten deze speelwijze beloond met zes (!) benutte strafworpen, waar VEO er twee mocht verzilveren. Desalniettemin leek de wedstrijd bij een stand van 21-18 met nog 6-7 minuten (er was wat onduidelijkheid, want de klok viel tijdens de wedstrijd uit…) te gaan niet direct in gevaar voor VEO. Dat het uiteindelijk na een hectische slotfase -met een belangrijke rol voor de prominent aanwezige leidsman- uitmondde in een gelijkspel was (zacht uitgedrukt…) ‘even slikken’ voor VEO: Diepe teleurstelling tekende zich logischerwijs op de gezichten af… Er had meer ingezeten en de ploeg had écht meer verdiend… Kijk naar de statistiek: Telstar heeft gedurende deze wedstrijd niet eenmaal een voorsprong gehad…
De Voorburgers kunnen er niet al te lang bij stil staan: 3 december mag men op bezoek bij gedoodverfd favoriet DOS uit Westbroek, dat met een duidelijk doelsaldo van +34 (VEO heeft nog steeds +5…) zonder puntverlies bovenaan staat. Toch kan VEO –op basis van de eerste 50 minuten vandaag en eerdere goede periodes tegen Victum en Rigtersbleek…- de koploper weleens een onprettige surprise bezorgen en zichzelf een héél leuk Sinterklaascadeautje…
[Scores VEO: Bouke van Drunick 6x/ Daan de Groot 5x/ Sylvia Jongenburger 4x/ Jesper Verschoor 3x/ Sanne Cramer, Michelle Jongenburger en Rieks van Dam allen 1x.]