In Barendrecht was Vitesse na twee vrije weekenden voor VEO de één na laatste tegenstander in de reguliere zaalcompetitie. Op de thuisploeg rustte slechts een sportieve plicht, want voor hen was de uitslag voor de ranglijst niet meer van belang. Bij aanvang van de wedstrijd werd bekend dat het Rotterdamse WION (voor deze competitieronde net als de Voorburgers vier wedstrijdpunten) verloren had. Daarmee lag er een kans voor de VEO iets afstand te nemen van haar directe belager. Echter mócht dat lukken, dan zou in de laatste wedstrijd volgende week thuis tegen datzelfde WION nog steeds minimaal een punt gehaald moeten worden.
Waar de thuiswedstrijd in een gelijkspel eindigde werd dit treffen voor de Voorburgers een moeizame gang. Reeds in de eerste seconden toonde de aanvoerder van Vitesse met een harde overtreding tegen Robin Fuchs, dat de Barendrechters er tegenaan gingen. VEO zag na een 1-1 (Dagmar Rosenbrand) tussenstand de thuisploeg gas geven naar 4-1. Vervolgens werd via 5-3 (Beide Robins 1x) en 6-4 (Jesper Verschoor na 15 minuten) een ruststand van 9-6 (Sanne Cramer 2x) bereikt. Gezien de tussenstand in de thuiswedstrijd (toen 10-13) cijfermatig qua verschil vergelijkbaar, maar nu was spel en spirit aan Voorburgse zijde anders. Soms was enige irritatie merkbaar, omdat het niet liep zoals gehoopt. Reeds voor de rust liet coach Frank Damshuiser een wisselspeelster warmlopen.
Na de (lange) onderbreking leefde VEO iets op. Via goals van Robin van den Bosch en Esther Boogert sloop het terug naar 10-8. De thuisploeg gaf geen krimp en liep weer via 12-9 (Rosenbrand) uit naar 14-10 (Fuchs). Bij die stand en nog 20 minuten te gaan werd Bryan Dinsbach ingebracht. Ondanks dat liep Vitesse uit naar 16-10 middels onder meer een bijzonder fraaie treffer van een ongrijpbare en zeer getalenteerde A-junior. Dit gat bleek VEO te groot. Twee strafworpen van de opnieuw geïnspireerd en beheerst spelende Fuchs, twee korte kansen van Dinsbach resp. Verschoor, een strafworp van Rosenbrand en Boogert van afstand brachten het Voorburgse totaal op 16, waarmee de eindstand bepaald werd op 22-16.
VEO slaagde er niet in de opgaande lijn van voorgaande weken te continueren, maar trof ook wel een bijzonder Vitesse. Damshuiser zag nervositeit in zijn team, waardoor automatismen van de laatste wedstrijden verdwenen en spelers zich verloren in verkeerde keuzes of slordige passing. Daarbij verkeerde een enkele speler van Vitesse in een “flow” waartegen geen kruid gewassen bleek. De druk van de strijd tegen degradatie en de vakantieonderbreking zag hij als mogelijke oorzaken. Terecht merkte hij op, dat hij liever déze wedstrijd verloren zag gaan dan die van het komend weekend. Het treffen tegen de Barendrechters was immers van relatief belang. Er moet hoe dan ook gewonnen worden van concurrent WION om een beslissingswedstrijd om lijfsbehoud tegen nummer voorlaatst uit een parallelpoule af te dwingen. Hetzelfde geldt uiteraard voor de opponent.
Hopelijk belooft een “slechte generale” voor volgende week een “goede uitvoering”. Eén ding is absoluut zeker: Essensteijn zal op 12 maart vanaf 17.40 uur op haar grondvesten trillen….
[Scores VEO: Robin Fuchs 4x/ Dagmar Rosenbrand 3x/ Robin van den Bosch, Esther Boogert, Jesper Verschoor en Sanne Cramer allen 2x/ Bryan Dinsbach 1x.]