Vrijdagmiddag 29 mei 2015 … een drukte van jewelste op de Groene Zoom 4B in Den Haag. Ongeveer 250 kinderen,samen met hun ouders, broertjes en zusjes, die naar ons veld toe kwamen voor het jaarlijks schoolkorfbaltoernooi.
In totaal 5 deelnemende basisscholen, 250 kinderen verdeeld over 43 teams in 10 verschillende poules. Kinderen uit de groepen 3 tot en met 6 strijdend het veld op om die felbegeerde beker mee naar huis te mogen nemen. En een strijd dat er was tussen de verschillende teams.
De kinderen bleven, ondanks de regen, gewoon doorgaan.
Wat een dag, wat een dag…. Het weer, de strijd tussen de teams en de minimale verschillen in de wedstrijden. Dit resulteerde uiteindelijk weer in kleine verschillen in de einduitslag. Zo moesten in zelfs 3 poules de winnaar bekend worden gemaakt door middel van het doelsaldo.
De spanning was de hele middag al voelbaar, maar barstte rond 7 uur los toen het verlossende woord viel bij de prijsuitreiking.
De winnaars dit jaar waren:
Poule 1: Essesteijn groep 3 Team 2
Poule 2: Dijsselbloem groep 3 / 4
Poule 3: Vijverhof 4
Poule 4: Essesteijn groep 4 Team 2
Poule 5: Lusthof groep 4 Team 4
Poule 6: Essesteijn groep 5 Team 3
Poule 7: Lusthof groep 5 / 6
Poule 8: Lusthof groep 6 Team 1
Poule 9: Dijsselbloem groep 6 Team 2
Poule 10: Vijverhof groep 6 Team 2
Ondanks het mindere weer kijken wij, als organisatie, terug op een hele leuke dag met enthousiaste kinderen.
Maar deze dag hadden wij nooit kunnen houden zonder de hulp van een grote groep vrijwilligers, die soms nog wel enthousiaster waren dan de kinderen zelf 😉
Onze dank gaat vooral uit naar:
Materiaal klaarzetten: Rob en George en ‘hun’ mannen.
Wedstrijdtafel: Sandra (moeder Marciano en Banda)
Omroep: Ilona (moeder Marciano en Banda)
Bar: Ingrid, Evelien, Cuno, Janneke, Dieuwie
Scheidsrechters: Suzanne, Esther, Pepijn, Puck, Sannah, Jada, Puck, Hristo, Bram, Louise, Laura en ook onze D1-ers: Bjarne, Marciano en Kim.
En mocht ik iemand vergeten zijn, dan ook voor diegene HEEL VEEL DANK!!!!
Ja, en dan zijn er natuurlijk nog een aantal minder leuke kanten aan het toernooi. Ook deze wil ik benadrukken, want het lijkt ieder jaar in toenemende mate voor te komen.
In willekeurige volgorde:
- De mondigheid van begeleiders en sommige kinderen
- De opkomst van de vrijwilligers
De mondigheid van begeleiders en sommige kinderen
Ieder jaar heb je altijd wel een of twee begeleiders/kinderen die het moeilijk vinden om met name een beslissing van de scheidsrechter te accepteren en te respecteren. Dit jaar mondde dit uit in toch wel een hevige discussie met een begeleider en zelfs een staking van een wedstrijd bij groep 5.
Harde en vooral kwetsende woorden richting scheidsrechters is iets wat wij als vereniging, maar ook als ouders, natuurlijk kosten wat het kost willen voorkomen. Een respect gaat uit naar Marciano en Pepijn die zich niet uit het veld lieten slaan en hier boven gingen staan!!!! Daar kunnen andere kinderen en sommige begeleiders nog iets van leren! Wij zullen dit natuurlijk ook meegeven aan de deelnemende scholen, zodat volgend jaar dit niet meer voor zal komen.
Dan …. de opkomst van de vrijwilligers.
Normaal gesproken alleen maar lovende woorden voor diegene die net dat stapje harder lopen en een hart hebben voor de vereniging. Gelukkig zijn dit er nog genoeg (zie maar het lijstje hierboven). Maar toch een aandachtspuntje waard.
Waarom ik dit schrijf? Alles is toch uiteindelijk goed gekomen?
Ja, dat klopt, uiteindelijk wel, omdat er mensen zijn die er gelukkig nog een schepje bovenop doen of niet langs de kant zomaar kunnen blijven kijken terwijl ze zien dat er bijvoorbeeld bij een wedstrijd geen scheidsrechter is. Die nemen een fluitje ter hand en gaan uit zichzelf gewoon die wedstrijd wel even fluiten. Top! Andere woorden heb ik er niet voor.
Terug naar het begin. In de aanloop naar het toernooi hebben wij de jeugdteams (A tot en met met B) gevraagd een handje te helpen. Voldoende scheidsrechters met een beschikbaarheid van 3 uurtjes om in totaal 3 tot 4 wedstrijdjes te fluiten. 2 dagen werk om het schema zo goed mogelijk te krijgen en de wedstrijden eerlijk te verdelen, rekening houden met de wensen van scheidsrechters en noem maar op.
En dan… komen er scheidsrechters niet. Sommige meldden dit de nacht ervoor of enkele minuten voor de start van het toernooi en anderen laten niks van zich horen.
Met de handen in het haar hebben wij de berichtjes gelezen. Maar op dat moment kan je helaas niet zo heel veel meer dan zelf een fluitje ter hand te nemen, toeschouwers om hulp vragen en andere scheidsrechters extra wedstrijden geven.
Dus voor een volgende keer:
Denk goed na (en kijk vooral goed in jouw agenda) voordat je JA zegt om te helpen.
Want AFSPRAAK = AFSPRAAK. Geef je je op om te helpen, dan gaan wij er vanuit dat je er ook bent.
Iemand zei na afloop tegen ons ”Ik begrijp het niet… Het is toch geweldig om zo de liefde voor jouw sport en jouw vereniging uit te dragen door te helpen?”.
Wij hopen dat meer mensen hier ook zo over denken en de komende periode (tijdens de avondvierdaagse en het eindfeest) maar ook volgend seizoen weer willen bijdragen aan de vele mooie projecten binnen onze vereniging en zodoende hun liefde voor de sport en de vereniging willen uitdragen!!!