VEO S5 moest het deze zaterdag stellen zonder Anne Koot (Beterschap!) en Boudewijn Vermolen. Dion ten Brummelaar (binnenkort “Brabo”) was weer van de partij. Ondanks het gemis van twee steunpilaren zou het “sterrenensemble” op het hoofdveld (de “Arena” van Westvliet) gewoon de draad van de oefenpot vorige week tegen Refleks weer oppakken, maar dan een versnellinkje hoger…
Is het u trouwens opgevallen?… De opstelling van VEO 5 zou zomaar de ”cast” van een sprookje kunnen zijn… Enkele Grote Vriendelijke Reuzen: Yannick Sterk (als mens relatief gezien de spanwijdte van een Boeing 747), Christiaan Enderink (Paart lengte aan spierkracht, ”de Beer van Westvliet”) en ten Brummelaar (lijkt soms tussen de 6 á 8 armen te hebben, “Octopussy”). Met daarnaast een groepje dwergen: Marije Scheffers, Ascha Strampraad, Esther Boogert, Sannah Goedhart en Philippe Nanusevski. Remi Hartgers hangt daar qua lengte tussenin: een soort reuzendwerg of minireus. Of zo u wilt: reuzen met een stel smurfen (ze zijn tenslotte blauw van kleur…), waarbij Hartgers dan (mede gezien zijn leidende rol in het veld) gezien kan worden als de “Grote Smurf” 😜…
Het miezerde wat in het begin van de wedstrijd, maar dat mocht de pret niet drukken. Iedereen was gewoon weer blij te kunnen ballen. Het zou een sportieve pot worden met VEO absoluut als bovenliggende partij, terwijl DES het geen moment leek op te geven…
In het eerste bedrijf kwamen de gasten nauwelijks aan aanvallen toe: de druk op de ballijnen was groot en keer op keer werden afvallende ballen, verdedigende rebounds (!) alsmede intercepties gepakt door de smurfen of Grote Smurf himself. Verdedigend was er voor de gasten duidelijk sprake van een “Dance of the Dwarfs” waartegen geen Delfts kruid gewassen bleek.
Aanvallend waren de rebounds voor de Voorburgse reuzen, zodat lange aanvallen gespeeld konden worden. Er waren fraaie staaltjes waarbij vooral een actie van Sterk mij bij gebleven is: hij baande zich met zeven mijlspassen een weg door de verdediging en eindigde maximaal gestrekt met een fantastische “lay-up” welke een beter lot verdiend had. De fraaiste goal viel mijn inziens enkele seconden voor de rust, namelijk de eerste van DES, een bal van grote afstand uit de handen van een Delftse vrouw, die zonder de korf te raken door de mand zoefde, terecht was deze DESter erg blij met deze treffer, daarnaast bracht het de ruststand op 8-1…🤭
Huh…Wattuh… 8-1 zeg je?… Waren er voordien 8 Voorburgse goals gevallen?… Ja dat klopt. Onze cracks scoorden tót 10 minuten voor de rust zo ongeveer elke 3 minuten (nu even een korte overhoring of u de bijnamen nog kent, mocht u er niet uitkomen, dan kunt ook het vorige verslag er even bij pakken…): Messi tekende voor 1-0 (flitsende doorloop), Octopussy met een korte kans 2-0, Sterk met een doorloop waarbij hij de bal zo ongeveer van boven de korf naar beneden liet vallen 3-0, As produceerde een “sneaky” kruip-door-sluip-door korte kans 4-0, waarna opnieuw ten Brummelaar 5-0, Es (leep stapje terug bij een doorloopbal…) 6-0, wederom Sterk als eindstation van een flitsende aanval 7-0 en 10 minuten voor tijd was het Babe, die 8-0 van afstand aantekende. Daarna bleef het stillekes op het Voorburgs deel van het scorebord, het overwicht was nog steeds enorm, maar de bal viel er helaas niet meer in voor de thee. Was de pijp van onze helden en heldinnen misschien een beetje leeg?…
Na de rust kwam Enderink in het veld en het Voorburgs gas ging er direct weer op: opnieuw een flitsende doorloop van Nanusevski en binnen de minuut was het 9-1. DES vond de korf iets makkelijker (zou uiteindelijk de score van de 1e helft verviervoudigen…) hierna: 9-2, As en Enderink zorgden binnen twee minuten voor 11-2, gevolgd door een afstandsschot van Scheffers en 14-2 door Sterk.
Intussen viel het op, hoe Hartgers zijn mensen aanstuurde. Het was mooi om te zien, dat door zijn toedoen soms orde in de chaos werd gerealiseerd om vervolgens met flitsend “gallery-play” ten strijde te trekken, precies zoals het een Grote Smurf betaamd! 15-2 kwam uit de handen van Es, die met zorg de bal in de korf “vlijde”…, 16-2 was voor Goedhart, die fraai een doorloop afrondde en 17-2 was een korte kans uit de handen van Sterk. Deze stand stond halverwege het tweede bedrijf op het bord, dus 8 goals in een kwartier, waar eerder 30 minuten voor nodig waren. De laatste 15 minuten vonden Enderink, Es, Sterk en nogmaals Es in de laatste seconden de korf. Eindstand 21-4. Hierbij moet gezegd, dat VEO ook deze laatste 10 minuten de touwtjes wat liet vieren… of toch een beetje lege pijp?? Tussen de 20-4 van Sterk en de 21-4 van Es zaten weer 10 minuutjes van stilte op het scorebord… Daarom als trainingstip van deze week: Strandtraining om conditie op te krikken?… Brrr, vroeger hadden we trainers, die dit bij aanvang van een seizoen geweldig vonden… Buffelen in de duinen… Maar ja… ik kreeg er wel een “bereconditie” van, ahum… 😖 🤢🤮…
VEO had in de rust blijkbaar adem en inspiratie bijgetankt (Drinken ze soms in de rust van die toverdrank uit Asterix?… Het leek in het begin van de tweede helft wel of ze als Obelix op de Romeinen afgingen…) Nogmaals: VEO kreeg het echt niet cadeau, DES knokte voor wat het waard was en bleef proberen om tegenspel te bieden, dat team verdient echt een pluim! Echter deze Voorburgse reuzen en smurfen kwamen van een andere korfbalplaneet. De competitie is nog pril, het zal nog moeten blijken wie deze blauwzwarte machine gaat/ kan stoppen… Duidelijk is wel, dat deze ploeg vol vedettes zich thuis voelt in de Arena en vandaag weliswaar de barrière van de twintig goals slechtte, doch wanneer de uitslag op 41-4 was uitgekomen, zou dat niet geflatteerd zijn geweest…
Oh ja, ik kan mij nog herinneren dat één van bovenstaande VEO’ers vroeger in de jeugd een tijdje per gescoord doelpunt één euro kreeg van zijn / haar ouders…. U mag raden wie het is, maar als deze regel bij hen nog steeds geldt vrees ik dit seizoen het ergste voor de bankrekening van deze ouders….
Volgende week gaat het sprookje van de VEO-reuzen en -smurfen verder, dan wacht Meervogels 6, dat dit weekend niet in actie kwam, dus geen voorspelling mogelijk: Ik zou zeggen: gewoon gaan met die banaan!
(Scores VEO: Esther Boogert en Yannick Sterk beiden 5x/ Christiaan Enderink, Marije Scheffers, Dion ten Brummelaar, Ascha Strampraad en Philippe Nanusevski allen 2x/ Sannah Goedhart 1x)