VEO 1 trof afgelopen zaterdag op Westvliet NOVA uit Bilthoven. Een gevaarlijke outsider, waar de eerste wedstrijd heel moeizaam (23-24 door Sylvia Jongenburger in de laatste seconden…) van gewonnen werd.
Het eerste bedrijf draaide VEO als een “tierelier”: Veel kansen gecreëerd, maar ook veel gemist, terwijl de gasten niet in hun spel kwamen, omdat met name de reboundzone Voorburgs gebied was.
Na een snelle 2-0 door Sylvia J stoomde VEO via 6-3 (Daan de Groot 2x, Bouke van Drunick en Rieks van Dam) en 9-6 ( 2x Sylvia J en de Groot 1x) met nog ruim een kwartier te gaan door naar een 15-7 (achtereenvolgens de Groot, Marije Scheffers, Sylvia J, Roy van der Kroft, Jeanne Jongenburger en van Drunick) ruststand… Enige smetjes waren ongelukkige en zeker niet opzettelijke botsingen, waar Sylvia J met name het slachtoffer van was, zij kon door, maar een opzwellend linker oog…
VEO scoorde in die eerste 35 minuten maar liefst 15x, waar NOVA slechts 7x doel trof. Tegen de verwachting in werden de Bilthovenaren compleet overlopen en zeker toen Daan de Groot en Rieks van Dam binnen vijf minuten na de thee voor 17-8 tekenden leek er geen vuiltje aan de Voorburgse lucht te bekennen…
Maar toen… Begon NOVA’s topschutter uit alle standen en van grote afstanden -voor de kenners: soms zelfs zonder geborgde “vang”…- raak te schieten, maar ook lepe doorlopen te benutten na flitsende schijnbewegingen, hier leek geen Voorburgs kruid tegen gewassen… VEO’s tempo zakte en na 17-8 mocht NOVA zesmaal op rij scoren alvorens de Groot en van Dam iets terug deden, maar daarna gingen de gasten onverdroten verder en kwamen bij 19-19 (ongelofelijk maar écht waar en niet uniek: VEO heeft enkele jaren geleden zelf iets dergelijks gepresteerd…) en nog zeven minuten te spelen gewoon weer naast de blauwzwarten! Een achterstand van 9 goals was weggewerkt, gewoon een groot compliment voor de gasten waard!
De kracht van VEO zit hem echter niet alleen in het scorend vermogen, maar ook is er veerkracht: Drie minuten voor tijd benutte Van Drunick een korte kans (20-19), Sylvia J had met het blauwe linker oog ruim een minuut voor tijd het vizier eindelijk weer op scherp (21-19) en van Dam gooide de pot een minuut voor tijd “op slot” door een korte kans te benutten (22-19). De laatste goal van NOVA deed er niet meer toe: eindstand 22-20 met een HEEEEEEEL grote Voorburgse zucht van verlichting…
De Bilthovenaren werden door hun prestaties in de zaal en de heenwedstrijd zeker niet onderschat en met ontzag tegemoet gezien: de eerste helft misten de gasten echter veel kansen, waar VEO in hoog tempo vlot scoorde, terwijl de Bilthovense aanvalsrebound door VEO zo goed als onschadelijk gemaakt werd. Echter de tweede helft schakelde NOVA terug in tempo, ging simpeler spelen (Vrouwen in de aangeef en bij de korf… Mannen voorin…), terwijl VEO dacht de klus geklaard te hebben. Bilthovens topper van Brenk ging helemaal “los” (hij heeft misschien wel 12x gescoord…) en er dreigde -vooral dankzij hem- een Voorburgs fiasco… Maar nét op tijd kon het tij gekeerd worden…
VEO won de eerste helft met 15-7 en verloor het tweede bedrijf met 7-13: De optelling geeft twee goals positief aan Voorburgse zijde en daarmee waren de twee punten een feit. De wederopstanding van NOVA in de tweede helft was een klein wonder en evenzo toonde VEO karakter door bij 19-19 zichzelf weer op de rails te trekken, maar “oh-oh-oh”…wat scheerde de ranglijstaanvoerder langs het ravijn… Achteraf overheerste opluchting en uitspraken als: “ook deze wedstrijden moet je winnen”… waren alom hoorbaar…
NOVA is een ploeg, die voor haar kwaliteit te laag op de ranglijst staat, aan de andere kant: afhankelijk zijn van één of enkele personen is ook een zwakte (ik telde slechts drie vrouwengoals aan NOVA-zijde…): de Voorburgse scoreverdeling geeft aan, dat bij VEO meer een “ploeg” aan het werk is en die kwaliteit heeft mijns inziens vandaag het team gered…
Volgende week mag men herstellen (Michelle Jongenburger is aan de enkel geblesseerd en Sylvia J kan biefstuktherapie gaan volgen…) en genieten van de zaalkorfbalfinale, waarna op 14/4 de uitwedstrijd tegen Telstar wacht (In Voorburg werd met 15-14 net aan gewonnen), voorwaar géén makkie, want de duels met de Hoevelakers kennen een historie en Telstar zal VEO héél graag beentje willen lichten… Concurrent Rigtersbleek (Tweede, vier verliespunten) won net aan van voorlaatste Juventa (22-21). Op 21/4 komen de Enschedeërs naar Voorburg, er kan nog veel gebeuren, waarbij VEO als houvast heeft, dat de wedstrijden tegen NOVA achter de rug zijn en de anderen de gevaarlijke Bilthovenaren nog tegen komen!….
(Scores VEO: Sylvia Jongenburger en Daan de Groot beiden 6x/ Rieks van Dam 4x/ Bouke van Drunick 3x/ Jeanne Jongenburger, Marije Scheffers en Roy van der Kroft ieder 1x)
VEO 2 speelde onder de deskundige leiding van referee Terlouw tegen titelpretendent Tweemaal Zes 2 -De eerste wedstrijd ging in Maartensdijk wat geflatteerd met 22-15 naar TZ- een heel verdienstelijke en redelijk gelijk opgaande wedstrijd: Via 4-4 (nog een kwartier te spelen), 4-7 (tien minuutjes voor rust), liet VEO zich niet van het stuk brengen en kwam uit een goede lange aanval dankzij een sterk spelende Christiaan Enderink ruim een minuut voor de thee weer langszij: 8-8.
De tweede helft kon men dus eigenlijk overnieuw beginnen, maar nu liep de spanning uiteraard op: Na de 9-9 door Melanie van der Weijden kwam Linda Jongenburger als nieuwe impuls in het veld, waarop Remi Hartgers tweemaal (o.a. eenmaal door een actie van de prima ingevallen Jongenburger…) kon scoren: 11-9 met nog ruim een kwartier te gaan en een Voorburgse stunt gloorde aan de horizon… De spanning groeide en groeide, want ondanks de 12-10 van Kamil Hiralal kwamen de gasten weer dichterbij en tien minuten voor het einde hoopte VEO op een vrije worp toen de bal op raadselachtige wijze uit de handen van de Voorburgse aangeef stuiterde… TZ profiteerde direct van de verwarring en 12-12 verscheen op het bord. De volgende en laatste fase ontspon zich een tactisch steekspel met hectiek (Maar alles zeker zeer sportief!…) en menig gemiste kans van beide zijden… Ruim een minuut voor tijd kwamen de gasten via een slim genomen vrije worp op 12-13 en VEO dreigde wéér na een goede wedstrijd met lege handen te staan, maar men liet het hoofd niet zakken en de net in het veld gebrachte Marije Scheffers bracht haar ploeg -m.i. zéér verdiend!!- in de slotseconden langszij: eindstand 13-13!
Door deze uitslag staat VEO met vijf punten voorlaatste met Nieuwerkerk 3 (acht punten) daarboven. Op 14 april gaan de Voorburgers naar Telstar (laatste met nul punten, de eerste wedstrijd ging met 20-13 naar VEO) en op 21/4 komt TOP 3 (negen punten) naar Voorburg (vorige keer door slim wisselen van TOP en ongelukkig verdedigen van VEO nipt in 21-21 geëindigd…). Ik hoop op vier punten voor de reserves en daarmee aansluiting bij de middenmoot!!…!
(Scores VEO 2: Remi Hartgers 4x/ Melanie van der Weijden en Bram Habermehl beiden 2x/ Janneke van Aalst, Marije Scheffers, Kamil Hiralal, Yannick Sterk en Christiaan Enderink allen 1x)
VEO 3 speelde eveneens thuis tegen voorlaatste Weidevogels 2. Na een ruststand van 6-4 leken de Voorburgers met zo ongeveer het eerste schot van de wedstrijd van routinier Wouter Jansen voor het eerst een serieus gaatje te slaan (7-4). Dankzij o.a. twee goals van invaller Bon Bakermans, een ijskoude afronding van een uitgespeelde kans door Margit Heine en tweemaal Dennis Ouwerkerk bereikte VEO een maximale voorsprong van 12-7, hetgeen ”LT” Meekma met een slimme schijnbeweging bestendigde op 13-8, maar daarna was de Voorburgse pijp qua score leeg en konden de Weidevogels dichterbij vliegen: eindstand 13-11.
In deze wedstrijd van vele gemiste kansen en onbenutte strafworpen (Beide partijen hadden moeite vanaf de stip: Het leek het soms wel alsof er gespeeld werd met zo’n ouderwetse vol met water gezogen “bledder” -of hoe schrijf je dat eigenlijk…- met zo’n touwtje erin… de bal bereikte soms nauwelijks de korf…) had VEO toch wel enige moeite om Weidevogels op afstand te zetten.
Directe concurrent KOAG 2 (evenveel punten als VEO) maakte geen fout, maar koploper TOP 4 (nu 14 punten) wel: zij morsten een punt door gelijk te spelen tegen Tempo 2, dus VEO 3 (tweede met 12 punten) is een punt dichterbij de “Sassemers” gekropen. De komende weken gaat het erom spannen bij deze Voorburgse mengelmoes van routine en jong talent: 14 april gaat men naar KOAG 2 en 21 april komt TOP op bezoek: na die weekenden zullen de kaarten geschud zijn óf zal de spanning tot ongekende hoogte stijgen… Intussen hoopt de altijd ambitieuze coach Anton van Heusden desgevraagd altijd maar op één ding: “Winnen”!…
VEO 4 strijdt in de 3e klasse R3R man (en vrouw…) moedig tegen degradatie: in Pijnacker bleek nummer vijf op de ranglijst Avanti 5 één doelpuntje meer te kunnen produceren dan de Voorburgers (18-17), waardoor -ondanks een respectabel aantal gescoorde goals- de punten dus bij de thuisploeg terecht kwamen. VEO deelt met Achilles 4 (door VEO met 11-6 verslagen) de laatste plek. Het venijn (én de kans!…) zit voor dit team in de staart: de voorlaatste wedstrijd (26/5) is uit tegen Achilles en daarna zou bij winst tegen Dijkvogels 3 (Nu voorlaatste met 6 punten) op 2/6 in Voorburg een mooie inhaalrace zijn beslag kunnen krijgen, want VEO 4 mag best nog hopen… Immers… Men is meermaals met minimaal verschil het “schip in gegaan”… Het kwartje kan best weleens de Voorburgse kant op gaan vallen…
VEO 5 won van Rapid 4 en blijft met drie verliespunten als runner-up ranglijstaanvoerder KZ Danaïden 6 (géén verliespunten…) in de nek hijgen. Op 17 mei treffen beide teams elkaar in Voorburg, voor die tijd is het zaak geen punten meer te verspelen en “fingers crossed”, dat de “Leienaren” hier en daar toch een puntje gaan morsen…
VEO 6 begon aan een nieuwe competitie waar zij roemruchte tegenstanders als Fortuna 7 en Paal Centraal 3 gaan ontmoeten. De openingsclash was echter tegen het altijd lastige Excelsior 6. De “youngsters” moesten het klusje klaren zonder de afwezige Winny ’t Hoen en twee geblesseerden: Hristo Dest en Nathalie van der Weijden.
Onder degelijke leiding van scheidsrechter de Groot ontwikkelde zich een heel sportieve en interessante pot. Aanvoerder Birgit Moerkerken (“Beer”) en Aaron Nilsson brachten VEO op 2-0, waarna de als altijd gedreven Anne Koot (“The Machine”) en opnieuw Nilsson (“Octopus”, zeer op dreef, pakte soms onmogelijke ballen) de Voorburgers met 3-1 en 4-2 op koers hielden. Maar het werd een gelijk opgaande en spannende wedstrijd, dus Excelsior haakte aan: 4-4. Eliza van der Klink (“Sniper”) van heel ver en tweemaal Sascha van Hoorn (De “stille stofzuiger”…) brachten VEO via 6-4 en 7-6 op voorsprong, maar de Delftenaren lieten VEO niet uit het vizier verdwijnen, integendeel: na 7-7 kwamen de zwartwitten op 7-8, maar gelukkig knalde Sietske Scheffers (“Shooter”) van afstand VEO kort voor rust weer naar gelijke hoogte.
Na de thee pakte VEO weer het initiatief door hard werken (Robin “Tricks” Kuijpers / Niels “Diesel” Reitsema) en scores van Richard Groenendijk (“Duracell”) en Moerkerken (resp. 9-8 en 10-8), maar -zoals gezegd- Delft liet niet los en kwam voor een tweede keer in de wedstrijd op voorsprong: 10-11, tot de gasten vanaf de strafworpstip misten en het gedaan was met de Delftse pret… Achtereenvolgens “Beer”, “The Machine” (met een ‘one-handed’ doorloop…) en “Octopus” trokken de winst definitief naar Voorburg: eindstand: 13-12.
Een heel leuke wedstrijd, waarin VEO’s vrouwen 7x en de mannen 6x scoorden, mooi verdeeld dus, zeer sportief met mooie staaltjes korfbal en genieten voor het publiek…
NOOT: Als u in de boeken (lees: “KNKV-app”…, ik ben nog uit het tijdperk van boeken en bladzijden…) kijkt, leest u op dit moment dat de wedstrijd bij 13-12 “gestaakt” is… Dat suggereert “kommer en kwel”, maar niets is minder waar: in de app is op een verkeerd “knopje” gedrukt, de wedstrijd is normaal verlopen en normaal beëindigd….
(Scores VEO 6: Birgit Moerkerken en Aaron Nilsson beiden 3x/ Anne Koot en Sascha van Hoorn ieder 2x/ Eliza van der Klink, Sietske Scheffers en Richard Groenendijk allen 1x)
