Met buiten de warme auto’s ijzel (de reis moest wel met auto’ s, sledehonden waren niet meer te krijgen…) en een arctisch aandoende mistroostige context trok de Voorburgse kolonie de eerste zaterdag van januari richting Utrecht om daar in een blinkend nieuwe sporthal “de Dreef” Synergo (met één punt laatste op de ranglijst) te treffen.
Het voorstellen vooraf was een belevenis op zich. Dit gebeurde door een geweldig leuke en spontane omroepster, die bij VEO Sanne Cramers, Bouke van Breunick, naast “Suzanne” en Michelle “van Jongebrugge” opstelde; het is haar vergeven, ze deed het écht leuk vooral door coach René Arnoldus extra te belichten!…
De eerste helft verliep van VEO-zijde wat stroef, de ploeg had veel lange aanvallen met meerdere doelpogingen nodig om tot scoren te komen, de allereerste aanval was al tekenend: één minuut prijsschieten leverde geen score op…. De thuisploeg deed dat beduidend efficiënter (het scoorde in het eerste bedrijf viermaal met één schotsaanvallen), maar het overwicht van de Voorburgers was gewoon te groot om in reëel gevaar te komen. VEO leek die eerste fase op gang te moeten komen na de kerstvakantie, maar er was zeker een handvol momenten, waar het tienkoppig uitpubliek van genoot, zoals: de 1-1, een schot van Sylvia Jongenburger, die de bal met speels gemak van afstand in de korf legde; of de flitsende doorloop van Michelle Jongenburger (1-2); de 4-4, een vrije worp van Daan de Groot (Slechts een kleine handbeweging leek het, zo heerlijk simpel…); of de 6-7 van Bouke van Drunick (Superslim doorgetikt van Jesper Verschoor, die weer helemaal terug is na fysieke ongemakken…); en tenslotte de 6-9 van Rieks van Dam uit een flitsende combinatie met de Groot en assist van Marije Scheffers. Daarbij miste de thuisploeg bij 8-9 op niet na te vertellen bijzondere wijze een strafworp.
Ergo, tot twaalf minuten voor rust ging het gelijk op (6-6), waarna VEO bij 6-8 voor het eerst twee goals afstand nam, wat het tot de thee uitbouwde naar 8-11.
De tweede helft trok VEO de wedstrijd volledig naar zich toe. De eerste treffer viel binnen drie seconden, toen de Groot direct na het beginsignaal uit de pass van Michelle Jongenburger vanaf de middenstip profiteerde van onachtzaamheid bij zijn gastheer.
Bij vlagen werd Synergo weggespeeld, waarbij de Groot en van Dam met speels gemak elkaar soms blindelings leken te vinden. De bezieling was evident en strategie – met verdedigend belangrijke rollen voor Sanne Cramer en Scheffers – was aangepast, waardoor de Utrechtse aanvallen ontkracht werden.
Tenslotte beschikte VEO weer over Verschoor, die in blakende vorm stak: als vanouds jagend, bij de vleet rebounds pakkend, strooiend met lepe passes én… het laatste kwartier driemaal (Nieuw fenomeen? “Jespers Kwartiertje”…) doeltreffend… Uiteindelijk stopte de teller bij 17-24 en was coach Arnoldus een tevreden man.
[hieronder: Een korte fotoserie van drie plaatjes om de samenwerking en werklust even te illustreren -sorry hier en daar wat onscherp- misschien wel leuk om eens te laten zien:]
Foto 1: De luchtmacht van VEO in actie: Bouke van Drunick strekt zich uit na een schot van Sylvia Jongenburger (geheel rechts), Sanne Cramer (4) is vrij voor de afvallende bal en Verschoor (onder de korf) loert op zijn aandeel…
En nu? Op naar woensdag 11 januari 20.15 u als PKC, huidige koploper van Korballeague, voor de beker in Essensteijn op bezoek komt bij “reuzendoder” VEO (Zie website RTV Rijnmond).
Waarom zou er geen klein wonder kunnen gebeuren met VEO in topvorm en Verschoor “Back in Business”? Wat mij betreft: “Fingers crossed” en “gaan met die banaan”…
Nog drie nachtjes slapen…
U bent er toch ook bij!!!??…..
[Scores VEO: Jesper Verschoor en Daan de Groot beiden 6x/ Rieks van Dam 5x/ Sylvia Jongenburger 4x/ Bouke van Drunick 2x/ Michelle Jongenburger 1x.]
