Een schraal lentezonnetje en een verraderlijke wind schuin over het veld vormden de achtergrond van de thuiswedstrijd van VEO tegen nummer acht en laatste op de ranglijst Dindoa uit Ermelo. De eerste wedstrijd was geëindigd in een 21-21 gelijkspel, waarin beide teams eenmalig een gat van drie doelpunten wisten te creëren, maar dus ook weer verspeelden…
VEO pakte direct het initiatief: via een strafworp van Dagmar Rosenbrand en Robin Fuchs (2x) stonden de Voorburgers na 10 minuten op 3-1. Vervolgens was Robin van den Bosch doeltreffend met een vrije worp en benutte Rieks van Dam een korte kans: 5-2. Rosenbrand (opnieuw een strafworp) en wederom van Dam (dit keer van afstand) zorgden voor 7-4 met nog 17 minuten op de klok. Dit was de intro van een tien minuten durende doelpuntloze en spannende fase waarin beide ploegen voelden, dat een beslissende slag geslagen kon worden: Marije Scheffers sloot deze periode af door VEO’s bevrijdende achtste in de korf te deponeren. De Voorburgers vergrootten de voorsprong nadien in rap tempo naar 10-4 dankzij Jesper Verschoor en Sanne Cramer, terwijl Dindoa voor de rust nog 1x doel trof. Er leek geen vuiltje aan de lucht voor VEO toen met 10-5 de thee werd bereikt…
Na de onderbreking kwam VEO via Fuchs (2x) binnen 10 minuten op 12-7, maar toen stokte het bij de Voorburgers: maar liefst 17 minuten (!) werd de korf niet gevonden. Piepend en krakend kwam de blauwzwarte productie tot stilstand. Defensief zat het wel goed (Verschoor heerste verdedigend in de paalzone…), maar door het missen van de (soms riante…) kansen liet VEO Dindoa in de wedstrijd terugkomen tot 12-10. ‘De bal wilde er gewoon niet meer in’… Het veelzeggende schotpercentage kwam net niet tot 14% en was één van de laagste van dit veldseizoen. Coach Frank Damshuiser zag zich genoodzaakt tot een dubbele wissel in één vak: Bryan Dinsbach kwam voor Fuchs en Ascha Stampraad voor Karin Olthof. VEO viel terug op het spelen van lange aanvallen (Een wijs man zei ooit: “als wíj de bal hebben, kunnen hun niet scoren”…), wat bij de Voorburgers tot verschijnselen van conditionele en creatieve uitputting leidde. Uiteindelijk raapte aanvoerder van Dam (22 aanvalsrebounds…) van afstand zijn team op: 13-10, waarna een doorloopbal van Dinsbach drie minuten voor tijd de match definitief besliste. Dat van den Bosch in de slotseconden de laatste treffer in de confrontaties met Dindoa voor zijn rekening neemt lijkt onderhand een vanzelfsprekendheid, maar was dit keer niet écht van belang: 15-10.
Achteraf sprak Damshuiser van een “vastgelopen vak” en vond, dat VEO het zichzelf moeilijk gemaakt heeft. Gelukkig was de eerste helft voldoende afstand genomen en bleven de punten in Voorburg, maar ondanks de winst zag hij de komende weken nog voldoende werk aan de winkel.
De concurrentie verloor, waardoor VEO goede zaken deed (met 9 punten nu vijfde op de ranglijst). Met nog vier wedstrijden te gaan verwijderde het zich verder van de degradatiezone. Als een team mindere wedstrijden weet te winnen, is dat ook te beschouwen als een kwaliteit en in dat opzicht lijken de Voorburgers deze zaterdag ten opzichte van het verleden gegroeid in de aanloop naar de thuiswedstrijd op 23/4 tegen Sparta, de huidige nummer drie (12 punten) van de ranglijst…
[Scores VEO: Robin Fuchs 4x/ Rieks van Dam 3x/ Robin van den Bosch en Dagmar Rosenbrand beiden 2x/ Jesper Verschoor, Bryan Dinsbach, Sanne Cramer en Marije Scheffers allen 1x]