In Dordrecht troffen VEO en het rood-witte RWA uit Poortugaal elkaar in een beslissingswedstrijd, welke bepaalde wie volgend jaar in de 1e klasse blijft, terwijl de verliezer zakt naar de 2e klasse.
Het massaal opgekomen Voorburgs publiek (een groot deel direct doorgereisd van het NK voor C-teams, waar de C1 een verdienstelijke 5e plaats behaalde) bezorgde het team een mentale voorsprong door hun aanwezigheid van meet af aan te laten gelden en VEO met een staande ovatie de wedstrijd in te sturen.
Robin van den Bosch was onmiddellijk “on fire” en zag net als vorige week binnen 30 seconden zijn eerste schot door de mand vallen. De toon was gezet en in hoog tempo volgden over en weer de scores elkaar op. Met nog ruim een kwartier te gaan in het eerste bedrijf sloop RWA als eerste naar een voorsprong van twee punten bij 8-6. Zij leunden -vertrouwend op reboundkracht van fysiek sterke en lange mannen- voornamelijk op een snel vrouwenkwartet. VEO was fysiek weliswaar minder, maar had haar plan klaar, bulkte van strijdlust, koos slim positie en wist niet van opgeven. Zelfs toen bij 8-7 de Voorburgers een strafworp misten raakte de ploeg niet uit balans, integendeel, er ging een tandje bij en de blauw-zwarten zetten de gaskraan wijd open. Een hectische fase vol spanning volgde met blessurebehandelingen, fraaie treffers (omdraaibal Robin Fuchs) en missers van weerskanten. Kortom een periode om van te genieten, waarin begrijpelijkerwijs de scheidsrechter soms ogen en oren te kort kwam. De score kantelde en nadat luttele seconden voor het fluitsignaal VEO nog een opgelegde kans miste, werd uiteindelijk een ruststand bereikt van 10-11 in het voordeel van de Voorburgers.
Na de thee herhaalde van den Bosch wat hij in de eerste helft deed: binnen een halve minuut met zijn eerste doelpoging scoren (10-12) en RWA was weer aan zet. Opnieuw troffen de teams beurtelings doel, waarbij een onversaagd VEO steeds de treffers van RWA wist te beantwoorden. Gedurende deze periode verloren de Voorburgers een geblesseerde Judith Vellekoop, maar haar vervangster Karin Olthof tekende snel met een fraaie doorloop voor 14-14.
Met 16-16 gingen de laatste tien minuten in. Dagmar Rosenbrand tilde 8 minuten voor tijd VEO van afstand naar 16-17, hetgeen zij na vijf spannende en beslissende minuten van dicht bij de korf herhaalde: 16-18. Hiermee bleek het verzet van RWA gebroken en bepaalde VEO twee minuten voor tijd met de laatste strafworp van de wedstrijd de uitslag op 16-19.
Met aanvoerder Rieks van Dam voorop streed VEO tot de laatste seconde voor elke bal en incasseerde naast de verdiende overwinning aan het slot opnieuw een indrukwekkend staand eerbetoon van alle blauw zwarte fans (“Blue Tigers”).
De winst werd gevierd als een kampioenschap, wat veel zegt over de actuele positieve sfeer in de groep. Coach Frank Damshuiser was afgezien van enkele slordigheden in de passing dik tevreden. Onder hem heeft VEO vertrouwen teruggekregen en vanaf nul alle winstpunten van deze zaalcompetitie gehaald. Waar elders hulp van de MesSIESsias nodig is (voor ingewijden…) heeft Damshuiser vertrouwen in zijn mensen gehouden en toverde hij een effectief strijdplan tevoorschijn. Ook deze dag had hij weer een gedurfde strategie (met focus op de verdedigende rebound), waarmee uiteindelijk de angel uit de vijandelijke aanval werd getrokken. VEO heeft spelplezier hervonden en oogt geïnspireerd. Alhoewel de spelers “het zelf moeten doen” zoals hij eerder aangaf, verdient de na dit seizoen vertrekkende coach hiervoor alle credits.
Voor het tweede deel van de veldcompetitie, die aanstaand weekend alweer start met de uitwedstrijd tegen Exakwa in Lelystad en waar VEO er overall gezien iets beter voor staat, een veelbelovend vooruitzicht!…
[Scores VEO: Robin van den Bosch 6x/ Robin Fuchs 4x/ Dagmar Rosenbrand en Rieks van Dam beiden 3x/ Sanne Cramer, Judith Vellekoop en Karin Olthof allen 1x.]