VEO 5 trof in Essesteijn Avanti 5. In de heenwedstrijd wisten de Voorburgers in de laatste seconden de middenmoter uit Pijnacker (na een giga grote voorsprong die als een hedendaagse ijsberg smolt…) een puntje af te snoepen, 11-11. Hoe zou het dit keer gaan?
Bent u er nog?… Probeer u het thuis ook eens?… Schieten zou ik binnenskamers wel afraden…😜…
Met de volgende uitgebalanceerde opstelling: Raquel van Wezel, Sven Knijnenburg, Sietske Scheffers en dhr. de Graaf in de verdediging/ Suus, Hristo Dest, Janneke de Graaf en Ricardo Muyres in de aanval traden de blauwzwarten Avanti tegemoet. Het begon net als de uitwedstrijd: VEO kletste er met rokende banden van tussen… Na vijf minuten keken de gasten al tegen een 3-0 achterstand aan. Achtereenvolgens Suus met een mooie doorloop, Muyres (Rico voor intimi…) met een schotje en dhr. De Graaf met een lepe omdraaibal waren hier verantwoordelijk voor. Avanti had behalve de nodige (kalende…) ervaring ook jeugdig elan in huis en kende VEO’s bliksemstart vast nog van de vorige keer. Zij raakten geen moment van slag. Integendeel… Zij begonnen mee te scoren, 3-1. Suus pakte slim een omdraaibal mee uit een afvangsituatie en mister de Graaf volgde dit voorbeeld, terwijl Avanti nog een keer tegenstribbelde, 5-2. Avanti’s vrouwen werden in de heenwedstrijd vooral in de tweede helft als troefkaart uitgespeeld, maar nu deden zij vanaf het begin al mee. Halverwege het eerste bedrijf was de stand na een “tijd-uit” moment door een fraaie bal van Knijnenburg via 6-2 op 6-6 aangekomen, waarbij het aandeel van mannen en vrouwen bij de gasten precies omgekeerd was aan dat van VEO. Hierna brak een doelpuntloze periode aan, waarin van Aalst pech had met haar schoten en Avanti lange aanvallen kon spelen. Met nog negen minuten te gaan kon Avanti een keer geheel vrij aanleggen en kwam VEO voor het eerst op achterstand, 6-7. Dest zag een bal de korf uitdraaien, waarna Rico met een Moerkerkse vuurpijl de boel weer gelijk wist te trekken. Vervolgens -met nog vijf minuten op de klok- begon het grote wisselen… Van Aalst mocht gaan rusten en Birgit Moerkerken maakte haar entree, terwijl Knijnenburg ruilde met Jesse (Vroemvroem…) Schelwald. Deze laatste gaf ruim een minuut voor rust al zijn visitekaartje af: 8-7. Met deze stand gingen de teams na een leuke eerste helft naar de kleedkamer.
De pot kon nog alle kanten op…
Na de thee ging Avanti verder waar het gebleven was: lang aanvallen en veel schieten (geklokt: hun eerste aanval na de rust vanaf de middenuitbal duurde vrijwel exact één minuut…), maar het gat van de korf vinden bleek niet makkelijk… De doelpunten zouden in de tweede helft een stuk schaarser zijn. Kort na de hervatting ontstond een opstootje uit een vervelende onopzettelijke situatie, wat de invallende scheids -dank hiervoor Meike!- wat werk bezorgde.
Sietske Scheffers (In te huren voor al uw sloopwerkzaamheden thuis…) wist met een “sneaky” doorloopbal VEO op 9-7 te zetten, waarna Rico 10-7 aantekende. Deze stand lijkt geruststellend, maar Avanti had aanvallend een enorm reboundoverwicht waardoor zij -als gezegd- lang konden aanvallen en veel, heel veel konden schieten wat zich natuurlijk een keer gaat uitbetalen… Langzaam kropen zij naderbij: 10-8, 10-9 (weer een vrouwengoal, een zwieper van grote afstand…), 11-9 Schelwalds tweede nadat hij eerder in de verdediging twee keer zijn eigen lengte hoog sprong… 11-10 en 11-11 (weer twee vrouwengoals van Avanti…). En toen… was er nog zeven minuten te spelen, de spanning steeg… VEO hield reboundend iets beter stand en de aanval kreeg daardoor iets meer aanvoer, deed er mooie dingen mee, maar ja… hij moet er ook nog in…🥸… Muyres probeerde het met een Pirouette-schot vanachter de korf, maar uiteindelijk was het Schelwald die de beslissing in VEO’s voordeel boog: 12-11 met nog ruim een minuut te gaan… Zou het… Zou het… Zou het… Nee helaas: bijna in de allerlaatste seconde nam Avanti wraak voor VEO’s late gelijkmaker in de eerste wedstrijd: eindstand 12-12. In mijn ogen wederom een terechte uitslag, beide ploegen hadden een punt verdiend.
Alhoewel de fraaiste goal van de dag later die avond tijdens VEO 1- IJsselvogels 1 zonder te kijken met één hand achterover op volle snelheid voorbij de korf middels een doorloop uit de handen van David Nanusevski kwam (deze zal vast onder de tonen van sensuele muziek nog lang nadreunen op Youtube…) heb ik weer genoten van deze match van VEO 5! Er wordt met het hart sportief gespeeld, waarbij routine jeugdig enthousiasme in toom houdt en technisch leuke dingen gebeuren.
Volgende week reist VEO af naar KVS 5. Deze laatste zaalwedstrijd staat om 15.10 u gepland in de Blinkert. Altijd lastig om daar als uitploeg te spelen, het is een soort badkuip met nauwelijks uitloopruimte om het verdiept liggende veld. De atmosfeer is die van een zwembad (chloorlucht…) dus neem snorkel en zwemvliezen mee. Deze pot gaat om het “echie”… In theorie kunnen onze helden en heldinnen nog op de eerste plaats van onder eindigen, maar dan moeten zij verliezen van KVS en Meervogels 6 moet beide nog resterende wedstrijden winnen. Bent u er volgende week ook bij? Als u onverhoopt niet kunt moet u een briefje van uw dokter kunnen tonen… Ik heb (Ten behoeve van zij die écht niet kunnen komen…🧐…) onze cameraman gevraagd of de wedstrijden van VEO 5 voortaan ook gestreamd kunnen worden voor de thuisblijvers, maar dat zit er voorlopig nog niet in…🤗…
(Scores VEO: Jesse Schelwald en Ricardo Muyres beiden 3x/ Suus en dhr. de Graaf ieder 2x/ Sloopske Scheffers en Sven Knijnenburg elk 1x.)