(Titel foto: Sylvia Jongenburger (3) schiet de 13-13 binnen…)
De laatste thuiswedstrijd van VEO (derde met acht punten) op het veld voor de start van de zaalcompetitie was tegen ONDO uit ’s Gravenzande (voorlaatste met vier punten). Beide ploegen verkeerden in de “winning mood”: VEO won de laatste drie en ONDO de laatste twee wedstrijden, een affiche voor spektakel, waar veel kijkers op af kwamen…
De Westlanders wachtten tot VEO zich had opgesteld en schoten vanaf de eerste minuut met scherp. VEO verloor aanvallend direct de bal en kwam snel op 0-1. Sylvia Jongenburger met een lange rush (“Op de brommer”…) bracht de Voorburgers op 1-1, waarna bijna elk schot van ONDO doel trof. Bij 1-3 ging er angstige siddering door blauwzwarte gelederen, toen “aas” Jongenburger aan de enkel geblesseerd ter aarde stortte, maar gelukkig wist verzorger Niels Waalewijn haar weer zo op te lappen, dat zij op 75% vermogen verder kon. Met een vrije worp, verdiend door een aanvallende interceptie van de sterke Bouke van Drunick, schoot zij daarna VEO naar 2-4. ONDO hield echter steeds het initiatief, het sloeg gaatjes, maar met een onwaarschijnlijk schotpercentage en van grote afstanden. VEO liet zich niet uit het veld slaan en snoepte steeds direct iets van de achterstand af. Daan de Groot en van Drunick (als altijd beheerst vanaf strafworpstip, verdiend door Sanne Cramer) zorgden voor 4-5.
Jesper Verschoor (kort schot) bracht VEO naar 5-7 en van Drunick (stip) hield met zijn 6-8 ONDO in zicht. Een kort schot van de degelijk spelende Marije Scheffers betekende 7-9, waarna Cramer met een karakteristiek schotje vijf minuten voor tijd tekende voor 8-10 en nog steeds hield ONDO een hoog percentage vast… Met nog vier doelpunten (schot van de Groot en strafworp van Drunick) in de laatste fase voor de thee bereikten de teams een tussenstand van 10-12. ONDO leek met een onstuimige start VEO met eigen wapens te willen bestrijden, waarbij de Westlanders een ongekende efficiëntie aan de dag legden.
In de tweede helft brak letterlijk en figuurlijk de zon door op het Westvlietpark. Nu startte VEO met een interceptie en zette ONDO vol de duimschroeven aan. Binnen vijf minuten waren de Voorburgers langszij (13-13, de Groot, Scheffers en Jongenburger) en kwamen in de negende minuut na rust voor het eerst op voorsprong (14-13, de Groot strafworp).
Hierop brak een cruciale fase aan, waarin VEO kansen liet liggen (o.a. een mooie doorloop van Margit Heine werd niet beloond met een score) en de Westlanders nog tegenstribbelden (14-14). David Nanusevski (weer lekker bezig vandaag…) pakte zijn team op en schoot VEO naar 15-14. Wederom volgden er (zes) spannende minuten alvorens de thuisploeg kon doordrukken. Cramer (bekend om haar neusje voor belangrijke doelpunten…) stond op toen het nodig was en rondde een slim genomen vrije worp koelbloedig af, 16-14.
Na twee goals van de Groot (18-14, weer sterk schietend en een prettig “zekerheidje” vanaf de stip), leken de moegestreden Westlanders het hoofd te laten zakken en kon met nog tien minuten te gaan de “gallery play” beginnen: Van Drunick (machtige bal van ver) en Nanusevski (soepel schotje) sloegen een gat van zes goals (20-14). Nanusevski blokte bijna een vrije worp, de hinkende Jongenburger (drie goals en twee stippen mee) kreeg de verdiende publiekswissel voor haar doorzetten (Ascha Strampraad kwam in het veld), Verschoor hield in deze fase op “meesterlijk innovatieve” wijze een bal binnen de lijnen en kreeg daarna de beloning voor zijn noeste arbeid: hij bepaalde de eindstand op 21-15.
De sfeer bij het talrijk thuispubliek was opperbest… Het beloonde scheidsrechter Gelissen (prima partijtje geblazen…) met een luid applaus, toen hij kort voor tijd de veters strikte en daarna (geheel in de geest van deze sportieve middag) VEO’s enthousiast supporterende teambegeleidster Yvonne Jongenburger met een “high five” terugverwees naar de bank… VEO 1 dankte achteraf haar fans uitgebreid voor deze steun…
Coach René Arnoldus wilde vooraf uitgaan van eigen kracht en hield na de eerste helft alle vertrouwen in zijn ploeg, maar hij besloot na de rust wel met de “punt naar voren” gaan spelen, wat zijn vruchten afwierp. 16-14 zag hij als het kantelmoment in de wedstrijd. VEO is conditioneel sterk, bleef vol energie en vertrouwen, terwijl bij ONDO de pijp leeg en scherpte weg was. Arnoldus toonde zich terecht verguld met de mooie nieuwe tweede plek op de ranglijst, vijf van de zeven wedstrijden gewonnen! De directe concurrentie verloor en VEO staat nu halverwege de veldcompetitie fier tweede (10 punten) achter KCR (13 punten). De komende weken staan in het teken van de voorbereiding op de zaal (o.a. deelname aan de Haagse Korfbaldagen) en herstel.
De sfeer is goed, de ploeg is vol beleving, men knokt voor elkaar en iedere centimeter. VEO swingt en verkeert in een “flow”. Het publiek staat vol achter de ploeg en kijkt uit naar de zaal. Groeit er iets moois bij VEO?… Mensen… Hoeveel nachtjes moeten we nog slapen tot de eerste zaalwedstrijd?…
(Scores VEO: Daan de Groot 6x/ Bouke van Drunick 4x/ Sylvia Jongenburger 3x/ Sanne Cramer, Marije Scheffers, Jesper Verschoor en David Nanusevski allen 2x.)
